Lol, grapje, we zitten ongeveer op een derde. Blijf vooral scrollen. Er is meer.
Zelfs de rijkdom van andere vermogende mensen valt in het niet bij het vermogen van de 0,0001% rijksten.
Deze mensen kunnen zichzelf zien als ontzettend rijk. Daarom verzetten ze zich vaak tegen beleid dat gericht is op het terugdringen van vermogensongelijkheid.
Maar veel van hen zien waarschijnlijk de gigantische kloof tussen hen en de allerrijksten niet.
Een wereld met rijken kan bestaan zonder dat we bijna al ons geld aan de allerrijksten geven.
Geen mens heeft immers zoveel rijkdom nodig.
Een biljoen dollar is zoveel geld, dat je net zo goed 'elfig gajiljoen ziljoen dollar' kunt zeggen. Laten we kijken wat we met (een gedeelte van) die rijkdom zouden kunnen doen.
Probeer in je achterhoofd te houden dat al deze rijkdom in handen is van een dermate kleine groep, dat ze in een Boeing 747 zouden passen. En dat er dan 260 stoelen over zouden blijven.
Op het moment van schrijven, kan er in de Verenigde Staten nog niet genoeg getest worden om bijvoorbeeld de economie te heropenen. Sommige schattingen zeggen dat hiervoor 30 miljoen tests per week nodig zijn. De kosten daarvoor? $100 miljard in totaal, of ongeveer 2,8% van de rijkdom in handen van de 400 rijkste Amerikanen.
Malaria is een van de ergste infectieziektes in de geschiedenis van de mensheid. Het is mogelijk dat malaria meer mensen het leven gekost heeft, dan ieder andere infectieziekte in de geschiedenis. Alleen al in de 20e eeuw werden meer mensen slachtoffer van malaria dan van de pest.
Het coronavirus heeft ons laten inzien hoe verschrikkelijk het is te leven in een wereld van dodelijke ziektes. Helaas is dat het dagelijks leven voor een groot gedeelte van de wereld, ook voor en na het coronavirus.
We kunnen al deze slachtoffers voorkomen. Het behandelen en voorkomen van malaria is onderdeel van de dagelijkse gang van zaken in de westerse wereld.
Naar schatting kan malaria tegen 2030 wereldwijd zijn uitgeroeid voor $1,84 per persoon in de risicogroep. Dat komt uit op zo'n $100 miljard, ongeveer 2,8% van de rijkdom die momenteel in handen is van de 400 rijkste Amerikanen.
Ongeveer 800 kinderen vinden vandaag de dood door de gevolgen van malaria. Een klein groepje van superrijken zou dat kunnen stoppen voor een bedrag dat ze niet zouden missen. Ze kiezen ervoor dat niet te doen.
De recente maatregelen ter bevordering van de economie in tijden van het coronavirus, was de grootste stimulans in de geschiedenis van Amerika. Het volledige bedrag zal worden betaald door belastingbetalers, niet alleen nu maar ook over tientallen jaren. De last van deze nationale schuld zou in één keer kunnen worden weggenomen door het invoeren van een belasting voor de allerrijksten.
De rijkdom van 400 Amerikanen zou de volledige 'CARES act' kunnen financieren. Inclusief het redden van bedrijven, het redden van werkgelegenheid en het uitbreiden van het testen. Wat ze overhouden? Een schamele anderhalf biljoen.
In plaats daarvan zal de Amerikaanse belastingbetaler de rekening betalen.
Ieder persoon in Amerika zou door een eenmalige subsidie (ongeveer $10.000 per gezin) boven de armoedegrens komen te leven. De totale kosten bedragen $470 miljard. Iets minder dan 5% van het totale vermogen van de 400 rijkste Amerikanen.
Misschien voelt het niet helemaal goed om te veronderstellen dat een eenmalige subsidie een blijvende impact kan hebben op chronische armoede, maar een van de verrassende waarheden van armoede is dat ze bewegelijk is. Amerikanen bewegen gedurende hun leven regelmatig onder en boven de armoedegrens. Één goed jaar kan het begin zijn van een langere periode.
Verschillende statistieken ondersteunen de notie dat een eenmalige subsidie de lokale economie permanent kan doen veranderen. Het verkregen geld via een dergelijke subsidie investeert men in de toekomst. Zo gaat men terug naar school, verkrijgt men de mogelijkheid tot vervoer, betaalt men voor kinderopvang of doet men een aanbetaling op schulden.
In de VS blijft 50% van de mensen die uit armoede weten te ontsnappen ten minste vijf jaar leven boven de armoedegrens. Ongeveer een derde blijkt ook tien jaar later niet meer in armoede te leven.
Dit is geen permanente oplossing voor alle Amerikanen. Vanzelfsprekend zullen sommigen snel weer in armoede leven en anderen hebben dermate hoge schulden opgebouwd, dat een subsidie weinig verschil maakt. Voor miljoenen Amerikanen zou zo'n subsidie echter een levensveranderende gebeurtenis zijn.
Ongeveer 844 miljoen mensen hebben geen toegang tot schoon drinkwater. Ongeveer dezelfde hoeveelheid mensen heeft geen toegang tot een toilet of latrine, van welke soort dan ook.
Vervuild water is een belangrijke bron van ziektes, waaronder cholera, dysenterie en tyfus. Naar schatting vinden jaarlijks 829.000 mensen de dood als gevolg van vervuild water. De kosten om iedereen ter wereld te voorzien van schoon drinkwater en afvalverwerking is ongeveer $240 miljard, of 6,8% van de rijkdom in handen van de 400 rijkste Amerikanen.